Witam,

Długo zbierałam się za napisanie tej notki. Nie wiedziałam co będzie odpowiednie na pierwszy post, a notki w stylu 'Hej, to mój blog i będzie o modzie, urodzie i bzdurach" jakoś nie do końca mi pasował.

Do tej pory nie wiem czy to, co teraz napiszę będzie pasowało do tematyki tego bloga, ale zawsze chciałam mieć bloga, gdzie będę mogła pisać o moich przemyśleniach, nawet jeśli nie mają one większego sensu.

Od pewnego czasu zastanawiam się – głównie pod prysznicem – dlaczego ludzie wstydzą się tego kim są?

Wiele razy mi się zdażyło, że siedziałam z grupą znajomości i ktoś się zaśmiał, przepraszając później za to, że ma taki, a nie inny śmiech lub przepraszał za to jak je.

Czy naprawdę musimy przepraszać za takie rzeczy? Tacy przecież jesteśmy, tacy się urodziliśmy i nie powinniśmy przez to okazywać skruchy.

Dlatego apeluję – nie wstydźmy się swojej osoby. Nie ma sensu przepraszać za to jak wyglądamy, jakie mamy przyzwyczajenia, bo to właśnie buduje naszą osobę. A nikt nie chce być kimś innym niż jest naprawdę. 

Iza